Dec 13, 2003
Han weyn iyo hibo yar!
Shaafici Xassan Maxamed
E-mail: mi99mosh@chl.chalmers.se
Didniin :
Wuxuu maqaalkaani ka bilowdaa “Male” iyo “dhab”, wuxuuna ku dhammaadaa
“Qardajeexu niman buu ka ridey qar iyo haadaane”. Waxa aan qoray lama
kordhin karo, lamana dhimi karo! Shaafici
”Male” iyo ”dhab” waa labo erey oo afkeenna duugga ah ka
mid ah, lagana yaabo in macnnehoodu uu luqad kasta ku jiro, laakiin labadaas
kalmadood midkee buu macnihiisu horumarka nolosha u fiican yahay?
Waxaa su’aashaas ka horraysa ”Horta ma ay fiican tahay in
la horumaro mase waa ay xun tahay?”. Sida ay dadkeennu u dhaqmaan oo ka
muuqata haddii la daliishado waxaa caddaanaysa in uu horumarku xun yahay,
isla markaas uu qofkii wax lagu horumarayo la yimaadaa ummadda cadowgooda
yahay, maxaa yeelay horumarku sida badan waa in sidii la ahaa laga doorsoomo
oo si kale looga gudbo, taasina waxay dagaal ku tahay waxyaalihii la haystey
iyo sidii loo noolaa, laakiin haddii ereyga ”horumar” la maqlo dadkeennu ma
ay dhibsadaan, machihiisa ayey gensadaan!
Haddaba erey maqalkiisa la jecel yahay in macnehiisa
runta ah la neceb yahay waxaa keenay in aynu nahay ummad aan fakarin, ee
iska nool oo iska hadla. In uusan hadalkaasi gaf ahayn waxaa soo dhawaynaysa
in afka soomaaliga duugga ah uu ka maqan yahay ereyga ”fakar”.
Ereygaasi afkeenna wuxuu ka soo galay xagga carabiga oo
malaha ah afkii ugu horreeyey ee qalaad oo soomaaliga saameeyey. Xagga
dhismaha kama uu saamayn ee xagga ereyada ayuu ka saameeyey.
Ereyada afkaas qalaad ka soo jeedaa labo nooc bay kala
yihiin, waana ereyo aynu machohooda horay u hayney iyo kuwo aynaan aqoon ee
sidoodaba afkaas qalaad naga soo gaarey.
”Arlo”, ”samo”, ”sino”, ”xaqiiq” iyo ”danni” horay baynu
u lahayn ereyo la mecne ah oo waxaa laga yaabaa in ay ahaayeen ”dhul”,
”cir”, ”dhillaysi”, ”dhab” iyo ”male”, hase ahaato ee ”kitaab”, ”kursi”, ”qalin”,
”fakar” iyo ”jihaad” waxaannu u malaynay in aynaan horay u aqoon, oo uu
macnohoodu inaga maqnaa.
Labadaas nooc oo ah ereyada aynu lahayn haddana aynu ku
darsannay kuwiin la macnaha ahaa ee carabiga ahaa iyo kuwa magacyada
alaabada u badan oo aynaan horay u aqoon waxaa weheliya ereyo aynu iska
xoornay markii ay inagala qurxoonaadeen kuwa carabi ahi.
Ereyada lumay waxaa malaha ka mid ah kuwii u dhigmey
”shahwad” ama ”mino”, waxaana fiican in wadaaddada naga waaweyn la weydiiyo
waxa ay ahaayeen ereyadaas lumay. Waxaa laga yaabaa in ay ku jawaabaan in ay
ahaayeen ”biyo” iyo ”xawo”, laakiinse ereyga ”xawo” waxaannu u malaynay in
uu laboodka u gaar yahay oo sidaas darteed wadaaddada waaweyni waa in ay
keenaan ereygii minada dumarka loo yaqiin oo lumay, haddii kale waxaa la
noqonayaa dad aan fakarayn.
In uu afkeenna ku jiro ereyga ”xasuus” oo uusan ku jirin
ereyga ”fakar” waxaa laga yaabaa in ay keentay in uusan fakarba dhulkeenna
ka jirin ee ay xusuus keli ahi ka jirtey. Ummad kasta waxyaalaha dhulkooda
ka jira ayaa afkooda laga helaa, ee wax aysan aqooni luqaddooda kuma ay
jiraan, oo tusaale ahaan ereyga ”bah” macnehiisa waxaa laga yaabaa in aan
luqadaha ummadaha kuwa ugu hodansan laga helin, waayo in baho badan la
yeeshaa waa arrin ay dadyow gaar ahi sameeyaan.
Qofka soomaaliga ahi sida uu ereyada ”suusuc” iyo
”oodkac” u fahmayo waxaa dhici karta in aan dad badani ula aqoon, waxaana
laga yaabaa in aynu nahay dadka adduunka ugu oodkac jecel, laakiin haddii
dukaannada USA ee cuntada la galo alaabta taal badankeeda wuxuu mala qofka
soomaaliga ahi magacyadooda ka garanayaa hilib iyo caano. Laga yaabee in ay
jiraan qaar moos ama mafafay garanayaa, laakiin waa dad laga badan yahay.
Waxaa isweydiin leh markii uu ereyga ”fakar” afka
carabiga inaga soo galay wax ma uu inagu soo biiriyey? Waxaa la hubaa in
uusan ereygaasi soomaalida ula falgelin sida ay ula falgaleen ereyo kale oo
carabi ah. Waxaa kalmadaha carabiga ah ee aynu sida tooska ah u qaadannay
una fahamney ka mid ah ereyga ”istinja”, laakiin ”fakar” dhegta ayeynu ka
maqalnay ee tan iyo haddeer ma aynu naqaan macaha uu ku fadhiyo.
Labo oraahood oo ummadaha badankooda siiba reer galbeedka
macneyaal waaweyn la leh midna dhanka soomaalida kama uu jiro, waana ”Waxay
ila tahay” iyo ”Waa aan fakarayaa”. Waxaa laga yaabaa in ay inagala weyn
yihiin ”Annaga reer hebel ah waxay nala tahay” iyo ”cajalad uu shiikh hebel
laga duubay waxaan ka dhegaystey”, oo uusan qof naftiisa xurmayn ee uu dad
kale iska dabajoogo.
Qofkii sidaas u hadlaa ma uu fakarayo ee wax buu
xasuustaa, malaha mana uu oggolaan karo horumar, waxaase in xoogaa laga
doodo ku habboon labo erey oo aynu horay ku soo aragnay, oo kala ahaa ”dhab”
iyo ”male”.
Qofba qofka uu ka doqonsan yahay ama uu ka aqoon hooseeyo
waa uu uga dhow yahay dadka in uu wax dhab ama hubaal u qaato, oo dadka ay
garaadkooda iyo aqoontoodu liitaan waxba ma ay maleeyaan ee wax ay
rumaystaan ama dhabaystaan bay naftooda daciifadda ku hanuuniyaan.
Dadka maangaabyada ahi wax kasta oo la soo gudboonaada
waxay ka qaataan aragti ay hubaal ugu qancaan ama ay diiddo ku nacaladaan,
isla markaas wax loo sheego ayey iska sugaan, oo waxay ku kooban yihiin wax
ay beensadaan iyo wax ay rumaystaan ee waxba ma ay maleeyaan.
Malaha iyo shakiga waxaa laga yaabaa in aysan nooleyaasha
aan dadka ahayni lahayn, ee ay wax kasta oo ay la kulmaan aragti ay ku
qancaan ka qaataan, oo aysan tuhum badnayn. Sidaas darteed ayey dadnimadu ku
jirtaa in wax kasta loo maleeyo siyaalo kala duwan, oo la fisho in ay dhici
karaan malaayiin siyaalood oo suurtagal ahi, ee aan ”Waa xaqiiq lala soo
boodin!” lala soo boodin.
Haddii tulud iyo orgi qabaal ama dar ay biyo ka buuxaan
lagu sii daayo waxay hubaan in ay cabbi doonaan, hase yeesho ee dadku haan
biyood waxay u malaynayaan in ay ka cabbi doonaan, oo ma ay hubaan, waayo
waxaa laga yaabaa in loo diido oo uu dagaal dhaco inta uusan waxba cabbin.
Waxaa kale oo suurtagal ah in uu haanta gadaankeeda mas galaalani saaran
yahay oo uu qofka harraadadi inta la qaniino ay naftu dhaqso uga haawato,
markaasna uusan biyahaas calfan.
Maqaalkaani wuxuu inaga horumarinayaa liidnimo ka
muuqatay xagga qoraallada lagu abuuro afka soomaalida, waayo waxaa muuqata
in ay soomaali badani markii ay ogaadeen in wax la qoro ay hubaan in ay
ayaguna qoraallo abuuri karaan, oo aysan malaynayn in aysan hibo iyo harti u
lahayn in hadalka diyaarintiisu ay tahay wax ay dad dhifdhif ahi awoodaan,
halka ay dad aad u badani awoodaan in ay har iyo habeen raashin cunaan iyo
in ay kacsadaan!
Qofkii xishoonaya oo bogagga soomaalida ee internetka
akhriyaa wuxuu dareemayaa in aynu nahay ummad aan maskaxda ka irmaanayn.
”Dameeraha midda ugu foolxun baa ugu haraati badan” ayey soomaalidu ku
maahmaahaan, waxaana la mooda in ay dadka kuwa ugu qaabin iyo doojin liitaa
ugu qoraallo badan yihiin bogagga internetka.
Dadweyne badan baa kartidoodii qoraalka soo gudbiyey,
waxaana ka muuqday in aynu qaabka hadalka loo abuuro curyaamiin ka nahay, oo
ayno qaynada suuqa lala taagan yahay ku murti badannahay.
Ereyga ”dadweyne” waa kalmad loola jeedo dadka ay
shaqadooda adduunku tahay in ay subaxii shaqo ama baryo u kallahaan, isla
markaas ay isguurguursadaan si ay dadweyne kale u dhashaan. Dadweynahaasi
sida badan wax aan dad ay dhaleen iyo hanti dhaqaale ahayn kama ay tagaan
markii ay geeriyoodaan. Gobollada soomaalida qaarkood markii qof
maangaabnimo lagu xamanayo waxaa la dhahaa ”Boowe kaasi aa dadweyne”, oo uu
macneheedu yahay in uu reerkiisa dhaqan karo, laakiin aan aragti dheeraad ah
laga dhaxli karin.
Xillligii kacaanka ayaa waxaa cilic loo dilay Muuse
Bootaan Cilmi-Gurey. Markii soomaalida loo soo sheegay in Muuse sidii loo
jirdilayey ay naftii ka baxday ayaa waxaa gabayo ciilqab, tiiraayo iyo
murugo xanbaarsan tiriyey rag meelo kala duwan joogeyn oo u qaadan waayey in
ummadda laga diley Muuse iyo dad la mid ahaa, waxaana raggii qarracankaas ka
maansooday ka mid ahaa Khaliif shiikh Maxamuud oo yiri:
- ”Caqli suubbanow Muuse wow camal
guhaadoone”
Waxaaa raggaas silicii uu Muuse Bootaan ku
nafbeelay ka xanuunsaday, kana gabyey ka mid ahaa nin la yiraahdo Caweer
Xirsi Maxamed, oo mar uu gabay badan oo guubaabo ah tiriyey ku daray:
- “Golxo dheere Muusay harkii god u
walwaaleene”
Kalmadihii uu Caweer subaxii geerida Muuse
la soo sheegay hayn waayey oo uu ku baroortay waxaa ka mid ahaa:
- ”Wedka Muuse diley waa mid aan, cid u
miciinayne
- Raggu muugga waysaga eg yahay,
muuqashada guude
- Magacuu wadaagaa hadduu, tuuran yahay
meele
- Madasha iyo wuxuu kala haraa, maanta
baahida”.
Waa run oo maalinta baahida waxaa waxtar
leh qofkii waxtar ah. Baahida akhriska qofkii dareemaya oo bogagga
internetka iyo maktabadaha ka doondoona qoraal soomaali ah oo u dhigma
qoraallada wargeysyada iyo buugta ummadaha kale wax u dhigma ama u dhow
wuxuu dareemaya in ay ummaduhu kala hareen ”maalinta baahida”.
Si ceebtaas weyn wax looga qabto ayeynu
halkaan ku sheegaynaa dabeecadaha ay qoraallada la abuuraa leeyihiin qaar ka
mid ah, waxaana naga cudurdaar ah in ay dhici karto in aan la fahmin
arrimaha kooban oo aannu ka sheegi doonno sida ay kala yihiin qoraallada la
kartiyaha kala duwan lagu sameeyaa. Walaacaas waxaa keenay in aysan
soomaalidu aqoon fiican u lahayn hal-abuur qoraal ah, isla markaas aysan ka
sii fakarin noocyada waxyaalaha la abuuraa ay kala yihiin.
Saddex dabeecadood ee qoraal oo muhiim ah
baannu sheegi doonnaa, waxaynuna ka abbaaraynaa danta loogu talogalo iyo
sida dadka loogu saameeyo, waxayna kala yihiin sidaan.
Dabeecadda kowaad waa qoraal boorrin ama
tortorsiin ama faritaan ah, oo akhrisaha loo sheegayo arrin cad oo uu samayn
karo ama uu ka digtoonaan karo. Waxaa qoraallada dabeecaddaas leh ka mid ah
xayeesiisyada iyo qaynuunnada. Laga yaabee in ay qoraallada diimaha ku
saabsani dabeecaddaan leeyihiin. Qoraallada noocaan ah waxaa akhristaha loo
saameeyaa si toos ah oo waxaa tusaale u ah in meel lagu qoro sidaan hoos ku
qoran:
”Dumarka badankoodu markii ay marqaamaan
sirohooda oo dhan bay bannaanka keenaan oo xataa cawradooda dadka ay la
qayilayaan kama ay asturtaan. Sidaas darteed waa in ay haweenku qaadka iska
daayaan ama ay qol cidlo ah keligood ku qayilaan”.
Tusaale kale oo qoraalka boorrinta ama
doodda ahi wuxuu noqon karaa sidatan:
”Qabrigii Alle ha u naxariisto ee Maxamed
Ibraahim Cigaal waa in sanad walba kun sabeenood lagu dulqalaa, maxaa yeelay
wuxuu ahaa hoggaamye ka fiican Daahir Riyaale Kaahin iyo Ismaaciil Cumar
Geelle, oo labaduba lacagta ay helaan naftooda ugu raaxaysta, soomaalidana
qaar qabyaalad u eega. Sabeenaha siyaarada ah waa in laga soo uruuriyaa
dadka reermiyiga ah ee ay marxuumka isku beesha yihiin”.
Tusaleyaashaas iyo malaayiin la mid ah
markii ay dadweynuhu akhristaan waxay qaadanayaan aragti, waxayna ka
digtoonaayaan arrimo gaar ah oo la qeexay.
Qoraalka noocaan ahi waa midka ugu xiiso
liita qoraallada, laakiin waxaa laga yaabaa in uu faa’iidooyin waaweyn
bulshada taro. Dadwenaha itooda badani waxay wax ku fahmaan qoraalka
dabeecaddaas leh, waayo aadamiga badankoodu waxay ku nool yihiin in wax
kasta farta loogu fiiqo, oo sida xoolihii loo dhaqdo.
Nooca labaad ee dabeecadaha qoraalku waa
qoraal tilmaan ah oo sharraxaad bixinaya. Qoraalka sidaan ahi wuxuu maskaxda
akhristihiisa geliyaa sawirro, astaamo iyo dareen, wuxuuna tusaale ahaan
noqon karaa sidaan:
”Cali-Dhuux wuxuu lahaa sanqaroor
dheerdheer oo aan kamas lahayn iyo timo sida yixda u jilicsanaa oo foodda
hore ay bidaar yari waayadii danbe ka taabatay. Harreedadiisa madowgooda iyo
wajigiisa casaankiisu sida habeenka iyo maalinta ayey u kala soocnaayeen,
wuxuuna labada indhood oo ay birtoodu dhuxusha u egayd korkooda ku lahaa
suuniyo sida shaarubkiisa khad la moodo. Labo garab oo kala fog iyo dhudhumo
waaweyn buu lahaa, waxaana habeen iyo maalin sintiisa midig ku lammaansanayd
toorrey saddexgees ah, gacanta midigna wuxuu ku sidan jirey waran teeri ah
ama ul dhamas ah. Marka uu dadka fiirinayo wuxuu ka eegi jirey indhaha
birtooda, mana uu libiqsan jirin jeer ay hadalka kala dhammaystaan, oo
qofkii in uu been u sheego damcaa wuxuu ka argagaxi jirey labadiisa indhood
oo sida seef galka laga siibey u naxdin badan. Markii uu qoslayo badanaaba
afka ma uu kala qaadi jirin, wuxuuse dhoolocaddayn jirey markii ay gabar uu
jecel yahayi la joogto”.
Waxaan u malaynay in ay dabeecadda qoraalka
ee noocaan ahi muujiso sawirro ku saabsan muuqaalka indhaha lagu dareemo iyo
muuqaalka fahamka lagu garto sida dadnimada qofafka. Sidaa oo kale waxay
daceecaddaani abuuri kartaa taallooyin iyo muuqaallo ka duwan kuwa caadiga
oo la yaqaan, sida qof afar gacnood iyo toddoba indhood leh.
Sida saddexaad ee ka midka ah dhalamada iyo
baxaalliga qoraallada loo abuuraa waa qoraal sheekaynaya. Qoraalka ama
hadalka sidaan ah waxaa astaan weyn u ah in uu xilli ama wakhti khuseeyo.
Labo siyaalood buu xilligu qoraalka
dabeecaddaan leh u saameeyaa, waana labo arrimood oo ay in la ogaadaa aad
ugu fiican tahay qofkii in uu wax ogaado jecel.
Horta sheeko waxaa khasab ah in ay
dhacdooyin leedahay oo wax dhacay la tebinayo, sidaas awgeed dhacdada ugu
horraysa iyo midda ugu danbaysa inta la sheegayaa waxay qaatadaa waqti go’an,
laakiin markii ay sheekadu qoran tahay waqtigaas lama garan karo, waayo
qofka akhrinayaa waa uu la yaabin karaa, waana uu la dheerayn karaa. Xilliga
sheekada waxaa sax u sheegi karta in filim ahaan loo jilo, maxaa yeelay
filimku wuxuu socdaa xilli go’an.
Hadda waxaynu ogaaney in ay sheekadu haddii
afka laga tebiyo, haddii la qoro iyo haddii la jilo intaba ay xilli
bilaabato xillina dhammaato, oo uu marka la jilo ugu qeexan yahay xilliga ay
qaadanaysaa.
Haddaba waxaa jira waqti kale oo ay
sheekadu leedahay, oo ah xilligii ay dhacday sheekada la sheegayaa intii uu
ahaa. Tusaale ahaan haddii laga sheekeeyo niman geel dhacay waxaa loo baahan
yahay muddadii ay falkaas ku guda jireen intii ay ahayd. Ma hal maalin bay
qisadu dhacaysey mase bil dhan bay qaadatay in wax la qorsheeyey oo la
guulaystey?
Haddii aynu sida waxarihii hadalka ku
laalaabanno waxay labada xilli ee sheekada laga eegaa kala yihiin muddadii
ay qisada ama sheekadu dhacday intii ay ahayd iyo muddada ay qaadanayso in
sheekadaas dad loo sheego ama ayada oo filim ah la tuso ama ayada oo qoran
la akhriyaa.
Marka sheekada la bilaabayo waxaa laga
bilaabi karaa dhexda ama dhammaadka. Waxaa laga yaabaa in la isdhaho sidee
baa dhammaad ama bartanka wax looga bilaabi karaa? Hase yeesho ee qofka
sheekaynaya marmar bay ula muuqan kartaa in ay fiican tahay in sheekada meel
aan bilowga ahayn laga unko oo mar kale bilowgii laga sheekeeyo.
Sidaas oo ay tahay waxaa laga yaabaa in ay
soomaalidu ku wareeraan haddii aan sheekada looga bilaabin dhacdadii ugu
horraysey. Wareerkaas waxaa keenaya in uu weligeen hal-abuurkeennu iska ahaa
xoogaa gabay ah oo qayaxan iyo sheekooyin carruurta lagu madaddaaliyo oo
gaagaaban oo aad u macne sahlan.
Sida badan sheekooyinka dulucdoodu ma ay
qeexna oo waxaa loogu talogalaa in uu qof kastaa si u gaar ah u fasirto, oo
akhristaha ayaa samaysta ujeeddada ay ku saabsan tahay.
Waxaa naxdin leh in ay soomaalidu arrintaan
moog yihiin, oo ay hal-abuur kasta oranayaan ”Hebel baa laga wadaa”. Haddii
la waayo qof lagu fasiro waxaa la dhahayaa ”Asaga ayaa iska hadlaya”, oo
dadkeennu ma ay malayn karaan in ay sheeko abuurmi karto ayada oo aan meel
iyo cid gaar ah maskaxda lagu hayn, arrintaanina waxay muujinaysaa sida aynu
ugu liidanno, uguna liidanney in hadal dheer la abuuro.
Hadda waxaynu soo gaarney meel uu xoogaa
fahamkeedu adag yahay, oo waxaa ina horyaal kala shaandhaynta iyo isku
shaandhaynta saddexdii dabeecadood oo aynu qoraalka la abuuro ka soo
sheegnay.
Haddii meel uu dagaal ka dhaco oo qof
dhibaato loo gaystey uu dabadeed qareen/abukaate yeesho wuxuu abukaatuhu
qoraa oo maxkamadda tusaa sidii ay wax u dhaceen iyo hadal aan qisada
dhacdadeeda khusayn ee uu asagu ku doodayo, iyo weliba sharraxaad kale oo ku
saabsan meeshii ay wax ka dhaceen iyo dadkii falka geystey sidii ay u
egaayeen. Haddaba qoraalkaas uu qareenku diyaariyey muxuu yahay, sidee buuse
u waafaqsan yahay dabeecadihii qoraalka oo saddexda ahaa ee aynu xoogaa yar
ka soo taabannay?
Waxay saddexdii dabeecadood kala ahaayeen
qoraal dood ama waano ama boorrin ah, mid sharraxaad ama tilmaamid ah iyo
mid sheekayn ma qiso la tebinayo ah. Wuxuu abukaatuhu soo tebiyey qiso waqti
lahayd, wuxuuna tilmaamay goobtii iyo dadkii uu dagaalku khuseeyey, isla
markaas wuxuu maxkamadda kaga dooday arrimo uu rabo in lagu dhaqmo.
Dhibaatada hadda ina haysaa waa abukaatuhu
ma hal-abuur buu keenay? Inta aynaa qareenka tiisa gelin ayeynu
dhinacdhigaynaa in ay dalalka galbeedka ku badan yihiin dad qora taariikhda
noloshooda oo si qurxoon inta u diyaariya ugu soo caanbaxa si daran, oo
buugta sidaas ah aad looga gato. Kuwaas laftoodu ma waxay sameeyeen
hal-abuur?
Waxaa kale oo jira dad badan oo taariikhaha
caadiga ah jaamacad kaga baxay, oo ay markaas dadkaas badan qaarkood
qoraallo fiicfiican ka sameeyaan maaddada taariikhda. Haddaba dadka
taariikhda ku takhasusay ama akhriskeeda xiiseeya in yar oo ka mid ah baa
qori kara buug macaan ee taariikh ah, ee inta kale qoraal fiican ma ay
diyaarin karaan. Marka kuwa taariikhdii ay barteen sida macaan u qori kara
iyo kuwa yaqaan, laakiin aan qori karin ma waxaa kala reebay hal-abuurenimo?
Dadka saxaafada ama waxyaalo kale bartay
dhammaantooda ma ay diyaarin karaan maqaallo xiiso badan, oo waxaa laga
yaabaa in uu dal sida USA weyn ka soo caanbaxo qof arrimaha caadiga ah
maqaallada uu ka diyaariyo ay dad aad u badani ku xirmaan, oo il gaar ah
lagu eego. Haddaba qofkaas laftiisa maxaa ka soocay kumanyaalka sanad walba
ka qalinjebiya maaddada uu bartay?
Waxaa ciriir adag inagaga jirta xudduuda u
dhexaysa haddallada la diyaariyo. Waxaynu ugu horrayntii oranaynaa waxaa
jira wax ka wada dhexeeya dadkaas aynu sheegnay dhammaantood, waana qaabinta
iyo balaaqada hadalka.
Haddii aynu hoos ugu sii durugno waxaa sida
aan u malaynayo xoogaa muuqan karta in ay kala duwan yihiin. Horta waxa ay
samaynayaan oo dhami waa sawirro ay isugu rakibayaan si ay ayagu dareemayaan
oo dadka kale ka gurracan. Wax ay dadka oo dhami og yihiin buu qof gaar ah
wuxuu u soo diyaarin karaa si gooni ah. Marka wax aan la ogayn ma uu keenin
ee si aan la aqoon buu waxyaalihii la ogaa u sheegay.
Halkaa marka aynu marayno ayaa waxaa inoo
soo baxay dhammaan dadkii aynu soo xusnay oo kala ahaa qareenka, qoraaga
taariikhda oo hadalka iyo qaabka macaan, midka noloshiisii ka qisooday oo
sida yaabka leh u diyaariyey iyo midka maalin kasta waxyaalaha caadiga ah ka
qora maqaallada macaan oo xalladda leh in ay isku doonni saaran yihiin.
Dadkaas oo dhani wax bay ummadda caadiga ah
kala mid yihiin, waxna dadweynaha ayey kaga soocan yihiin. Waxa ay dadka la
wadaagaan waa in aysan keenin qisooyin aan dhicin iyo dad aan jirin, ee ay
qurxin karaan waxyaalo ay ogaadeen oo uu qof kastaa ogaan karo.
Waxaa khasab ah in ay meeshaas hibo ku
jirto, laakiin hibadaasi magaceed? Ma hal-abuurnimo ayaa la dhahaa? Waxaan u
maleeyey in aysan ahayn, maxaa yeelay waxaa su’aal ah maxay abuureen?
Qofka caadiga ahi haddii asaga oo meel aan
sharqan lahayn jooga uu indhaha isku qabsado, oo uu xasuustiisa gadaal u
celiyo waxaa u soo baxaya sawirro iyo waxyaalo uu soo maray ama si kale uu
ku ogaadey. Haddii uu indhaha kala qaado waxaa u muuqda sawirro kale oo uu
fasir ka haysto ama uusan ka haysan. Haddii uu wax baranayo wuxuu guranayaa
sawirro iyo arrimo.
Intaas iyo waxyaalo la mid ah geesna ugama
uu bayri karo, oo sidaas angagan ayuu u nool yahay. Waxaa sidaas xoogaa ka
weecsan kuwii aynu soo sheegnay oo ay u furan tahay in waxyalaha ay ogaadeen
ay si farshaxan leh ugu nuuxnuuxsan karaan. Malaha waxay leeyihiin waxa ay
soomaalidu codkarnimada dhahaan, laakiin waxaa wareer miiran in codkarnimada
lafteeda la qeexo, oo waxaa jira dad afka hadal isku toosan ka shubi kara,
laakiin haddii qalin loo dhiibo xujoobaya. Sidaas awgeed codkarnimadu waa
wax kale oo maqaal kale malaha u baahan.
Waxyaalaha ay dadku gaarka u xiiseeyaan
waxaa had iyo jeer ku duugan wax ka baxsan awoodda dadka caadiga ah. Haddaba
lama inkiri karo in ay dadka noocaan ahi leeyihiin tabar ay xagga hadalka
dadka ku xukumaan, laakiin hal-abuurenimo wax baa iga horjooga in aan ku
tilmaamo.
Waxaynu soo sheegnay in dadka suuqa marayaa
maskaxdooda ay ku jiraan waxyaalo ay arkeen ama ay maqleen, laakiin aysan ka
weecan karin oo aysan sawirro ka geddisani ku soo dhici karin. Waxaa iska
jira dad dhifdhif ah oo sawirrada nolosha ka sii sawiran kara sawirro kale
oo ka badan, malaha kana xiiso badan kuwa ay dadku isku qallajinayaan oo
muuqda.
Sawirradaasi waxay ahaan karaan dhacdooyin
xiiso leh, waxayna ahaan karaan ereyo xiiso leh. Haddii ay soomaalid dib ugu
noqonno waxaa la wada yaqaan maanso, oo ah hadal ay dad gaar ahi si gooni ah
u abuuraan, laakiin sida badan lagaga hadlo wax ay dadku wada og yihiin. In
maansada lagu cabburiyo sawir la wada arkay iyo dhacdo la wada ogaa keli ah
bay soomaalidu u badnayd, laakiin waxaan u maleeyey in ay jiraan dad
maansooda oo sawirrada iyo dhacdooyinka laftooda iskood ula yimaada.
Dhacdooyin aan dhicin iyo sawirro aan la
arag in nolosha caadiga ah laga soo miiro oo qalbiyada dadka lagu sixro
ayaan u maleeyey in ay hal-abuurenimo tahay.
Sida hadalka loo yiraahdo lafteeda ayaa
dhacdo ah, oo qofka maansooda qudhiisa waxaan u maleeyey in dabeecaddii ay
dhacdooyinka caadiga ah ee hadalku lahaayeen ka weecday, oo uu abuuray
dabeecado kale ee hadal.
Sheeko xiiso leh ee dhacday ama taariikh si
qurxoon loo diyaariyey waa aynu ka maaganey in aynu hal-abuur moodno.
Haddaba haddii aynu helno labo buug oo uu mid ku saabsan yahay qof jira
taariikhdiisii nolosha, midna uu yahay wax la abuuray ee aan dhicin oo
hal-abuur ah maxaynu ku kala garanaynaa? Waa labo sheeko oo xiiso leh, ee
maxaa lagu kala aqoonsan karaa?
Labada qoraa horay baynu u soo kala saarnay,
laakiin hadda waxaynu ka hadlaynaa waa labadooda buug. Dadka sheekooyinka
abuuraa waxay ka hadlaan qofafka ay sheekada ku jilayaan niyaddooda, oo
waxay metelan nin iyo gabar is shukaansanaya ka qoraan:
”Wuxuu go’aansaday in uu miskiin iska dhigo
si aysan horay uga cayrin, ayaduna waxay ku hamidey in ay hadallo qallafsan
ku tiraahdo si ay in uu daacad yahay u baarto. Dhawr goor buu in uu ka tago
damcay haddana wuxuu ogaa in ay dumarku marka hore iswaalwaalaan. Lafteedu
aad bay u rabtey ee arrintu isqaaliyayn bay ka ahayd”.
Qofka sidaas wax u qora waxaa cad in uu
hadalka asagu abuuray, laakiin qofka sheekada dhab ahaan u dhacday qorayaa
kama uu hadli karo dadka uu wax qorayo dareenkooda iyo niyaddooda.
Waxaa qoraallada soomaalida badankooda
maanta faraha kula jira dad aan tilmaamihii aynu taataabanay ka arradan.
Internetka qofkii ayaamo baaraa wuxuu soo xasuusanayaa gabay aan ayaan
dhexdaas ah tiriyey. Waxaa gabaygaas iga keenay in ay tobaneeye nin goobo
kala duwan iyo xilliyoo kala geddisan iila yimaadeen hadallo ay ku sheegeen
maansooyin oo uu mid kastaa igu yiri ”Gabay iga dhegayso”.
- Qahar iyo dadaal kuma hantiyin, doodda
qaabka lehe
- Qaddar iyo iraaduu ku yimid, qawlka
suubbaniye
- Ereyada qoddada dheeri waa, qayb
rabbaani ahe
- Qorshihii ilaahay wataa, yeesha qiro
wayne
- Qalinkii horaa wuxuu ku dhacay, loox
qaddiimi ahe
- Qabaalkii murtida waxaa dul tegey,
wiilal loo qoraye
- Dhegta quudin kariwaa ninkii, qaday
dharaartaase
- Qalbi awdan iyo xaasid baan, qirin amuur
wayne
- Qoontada ilaahay dad waa, ku qanci
waayeene
- Amba qooro waan leeyahaa, rag isla
qooxeene
- Kuwaa qodax ku joogsadey intay, orod
qamaameene
- Qardojeexu niman buu ka ridey, qar iyo
haadaane
Shaafici Xassan Maxamed
E-mail:
mi99mosh@chl.chalmers.se
QORAALADII HORE EE SHAAFICI
Faafin: SomaliTalk.com | Dec 13, 2003
Afeef: Aragtida qoraalkan waxaa leh qoraaga ku saxiixan
....
Copyright
& Islaamku wuxuu ka qabo.... Akhri
Kulaabo bogga hore ee
www.somalitalk.com
|